ἀγαθοποιηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.e̝ˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.iˈθis/

Participle

ἀγᾰθοποιηθείς • (agathopoiētheís) m (feminine ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ, neuter ἀγᾰθοποιηθέν); first/third declension

aorist passive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and third declension of ἀγᾰθοποιηθείς; ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ; ἀγᾰθοποιηθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγᾰθοποιηθείς agathopoiētheís	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ agathopoiētheîsa	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθέντες agathopoiēthéntes	ἀγᾰθοποιηθεῖσαι agathopoiētheîsai	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Genitive	ἀγᾰθοποιηθέντος agathopoiēthéntos	ἀγᾰθοποιηθείσης agathopoiētheísēs	ἀγᾰθοποιηθέντος agathopoiēthéntos	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθείσαιν agathopoiētheísain	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθέντων agathopoiēthéntōn	ἀγᾰθοποιηθεισῶν agathopoiētheisôn	ἀγᾰθοποιηθέντων agathopoiēthéntōn
Dative	ἀγᾰθοποιηθέντῐ agathopoiēthénti	ἀγᾰθοποιηθείσῃ agathopoiētheísēi	ἀγᾰθοποιηθέντῐ agathopoiēthénti	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθείσαιν agathopoiētheísain	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθεῖσῐ / ἀγᾰθοποιηθεῖσῐν agathopoiētheîsi(n)	ἀγᾰθοποιηθείσαις agathopoiētheísais	ἀγᾰθοποιηθεῖσῐ / ἀγᾰθοποιηθεῖσῐν agathopoiētheîsi(n)
Accusative	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰν agathopoiētheîsan	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθέντᾰς agathopoiēthéntas	ἀγᾰθοποιηθείσᾱς agathopoiētheísās	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Vocative	ἀγᾰθοποιηθείς agathopoiētheís	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ agathopoiētheîsa	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθέντες agathopoiēthéntes	ἀγᾰθοποιηθεῖσαι agathopoiētheîsai	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγᾰθοποιηθέντως agathopoiēthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.