achroniczny

Polish

Etymology

From a- +‎ chroniczny. First attested in 1859.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ax.rɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: ach‧ro‧nicz‧ny

Adjective

achroniczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (astronomy) achronic

Declension
Declension of achroniczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative achroniczny achroniczna achroniczne achroniczni achroniczne
genitive achronicznego achronicznej achronicznego achronicznych
dative achronicznemu achronicznej achronicznemu achronicznym
accusative achronicznego achroniczny achroniczną achroniczne achronicznych achroniczne
instrumental achronicznym achroniczną achronicznym achronicznymi
locative achronicznym achronicznej achronicznym achronicznych

Derived terms
noun

References
  1. Encyklopedyja powszechna‎ (in Polish), volume 1, (A-Aos)., 1859, page 273
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.