anakolutyczny

Polish

Etymology

From anakolut +‎ -yczny. First attested in 1893.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.na.kɔ.luˈtɨt͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
Syllabification: a‧na‧ko‧lu‧tycz‧ny

Adjective

anakolutyczny (not comparable, no derived adverb)

(relational, grammar, rhetoric) anacoluthic; anacoluthon
konstrsukcja anakolutyczna ― anacoluthic construction

Declension

Declension of anakolutyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anakolutyczny		anakolutyczna	anakolutyczne	anakolutyczni	anakolutyczne
genitive	anakolutycznego		anakolutycznej	anakolutycznego	anakolutycznych
dative	anakolutycznemu		anakolutycznej	anakolutycznemu	anakolutycznym
accusative	anakolutycznego	anakolutyczny	anakolutyczną	anakolutyczne	anakolutycznych	anakolutyczne
instrumental	anakolutycznym		anakolutyczną	anakolutycznym	anakolutycznymi
locative	anakolutycznym		anakolutycznej	anakolutycznym	anakolutycznych

References

Jan Bystroń (1893) Drobne przyczynki do składni polskiej z uwzględnieniem składni języków klasycznych. 2, Przyczynki do składni polskiej‎ (in Polish), page 16

Further reading

anakolutyczny in Polish dictionaries at PWN
anakolutyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.