dalnokaim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒlnokɒjim]
- Hyphenation: dal‧no‧ka‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | dalnokaim |
| accusative | — | dalnokaimat |
| dative | — | dalnokaimnak |
| instrumental | — | dalnokaimmal |
| causal-final | — | dalnokaimért |
| translative | — | dalnokaimmá |
| terminative | — | dalnokaimig |
| essive-formal | — | dalnokaimként |
| essive-modal | — | dalnokaimul |
| inessive | — | dalnokaimban |
| superessive | — | dalnokaimon |
| adessive | — | dalnokaimnál |
| illative | — | dalnokaimba |
| sublative | — | dalnokaimra |
| allative | — | dalnokaimhoz |
| elative | — | dalnokaimból |
| delative | — | dalnokaimról |
| ablative | — | dalnokaimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | dalnokaimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | dalnokaiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.