drogowiec

Polish

Etymology

From droga +‎ -owiec.

Pronunciation
  • IPA(key): /drɔˈɡɔ.vjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: dro‧go‧wiec

Noun

drogowiec m pers

  1. (colloquial) roadworker

Declension
Declension of drogowiec
singular plural
nominative drogowiec drogowcy/drogowce (deprecative)
genitive drogowca drogowców
dative drogowcowi drogowcom
accusative drogowca drogowców
instrumental drogowcem drogowcami
locative drogowcu drogowcach
vocative drogowcze drogowcy

Further reading
  • drogowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • drogowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.