husar
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɦusar]
Declension
Declension of husar (hard masculine animate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | husar | husaři |
| genitive | husara | husarů |
| dative | husarovi, husaru | husarům |
| accusative | husara | husary |
| vocative | husare | husaři |
| locative | husarovi, husaru | husarech |
| instrumental | husarem | husary |
Romanian
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian huszár (“cavalryman”), in turn from native Serbo-Croatian gusar (“corsair”), from Byzantine Greek χωσάριος (khōsários), χονσάριος (khonsários), or from Italian corsaro (“corsair”), from Medieval Latin cursārius (“pirate”), from Latin cursus (“running”), from the verb currō (“run”).
Pronunciation
- IPA(key): /xûsaːr/
- Hyphenation: hu‧sar
Declension
Declension of husar
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | husar | husari |
| genitive | husara | husara |
| dative | husaru | husarima |
| accusative | husara | husare |
| vocative | husaru | husari |
| locative | husaru | husarima |
| instrumental | husarom | husarima |
Further reading
- “husar” in Hrvatski jezični portal
Swedish
Declension
| Declension of husar | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | husar | husaren | husarer | husarerna |
| Genitive | husars | husarens | husarers | husarernas |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Anagrams
Tetum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.