nyakai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɲɒkɒji]
- Hyphenation: nya‧kai
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | nyakai |
| accusative | — | nyakait |
| dative | — | nyakainak |
| instrumental | — | nyakaival |
| causal-final | — | nyakaiért |
| translative | — | nyakaivá |
| terminative | — | nyakaiig |
| essive-formal | — | nyakaiként |
| essive-modal | — | nyakaiul |
| inessive | — | nyakaiban |
| superessive | — | nyakain |
| adessive | — | nyakainál |
| illative | — | nyakaiba |
| sublative | — | nyakaira |
| allative | — | nyakaihoz |
| elative | — | nyakaiból |
| delative | — | nyakairól |
| ablative | — | nyakaitól |
| non-attributive possessive - singular |
— | nyakaié |
| non-attributive possessive - plural |
— | nyakaiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.